
بهمن بهروزی مرد بزرگی بود.اما نه مثل بزرگانی که شهرتشان را با مصاحبه با رادیو یا تلویزیون یا
مطبوعات به دست آورده اند.او بین بچه های رادیو ومطبوعات مشهور بود بدون آنکه در پی شهرت باشد.
ساده بود و دوست داشتنی . آهسته می آمد و آرام می رفت نه برای آنکه گربه ای شاخش نزند!
شاید می ترسید شیشه نازک تنهائی غریبانه دوستان رادیوئیش ترک بردارد.





علیرضا دباغ