اجرای برنامه من را به یاد اجرای مراسم در دوره مدرسه می انداخت .بچه ها همه کارها را باشورونشاط انجام می دادند.یادش به خیر آن موقعها ما معلم پرورشی نداشتیم همه کارها به عهده خودمان بود. در انجمن اسلامی مدرسه ما (دبیرستان ملاصدرای شیراز)کارها خوب تقسیم شده بود بین معاونان مدرسه ماهم یکی از آنها بیشتر با ما همکاری می کرد ؛آقای بحتوئی .کارها عیب ونقص داشت اما به عنوان کار مدرسه ای خوب بود وپذیرفتنی یادش به خیر...در مدرسه گروه سرود کاملی داشتیم.ژکسون (دانش آموزیهودی)مدرسه پیانو میزد،جمال کامیاب که ازهمه بزرگتربود و دائم جبهه می رفت ومی آمد، رهبر گروه سرود بود .او هم قاری قرآن بود هم مداح ،دستگاههای آوازی را پیش مرحوم استاد رضوی سروستانی یاد گرفته بود . مراسم مدرسه ای ویژگیها خاصی دارد.هیجان،نشاط، آموزش،قهر و آشتی اما بالاخره موفقیت درکارهای مدرسه ای در همدلی وصمیمیت معنا پیدا می کند...
مراسم چهارشنبه یکم تیر ۱۳۹۰ درطبقه هفتم ساختمان سروش من را به یاد همان مراسم مدرسه ای می انداخت خانم کاوه رئیس اداره نقدوبررسی موسیقی مرکز نظارت که میزبان اصلی بود این اداره را به یک مدرسه تبدیل کرده است با منشور اخلاقی زیباوپرمعنائی که راه ورسم گروه شدن را به همکاران می آموخت.اوچند فارغ التحصیل نمونه موسیقی دانشگاهها را به ترکیب قدیمی مرکز نظارت وارزیابی اضافه کرده است تا نقدهای این اداره رنگ وبوی نخصصی به خودبگیرد. آنها حتی سه قطعه موسیقی اجرا کردند که جالب بود.
ازجو زدگیهای این روزهای مملکت در افتتاحیه ها وحضورعکاس وخبرنگارخبری نبود.وقتی با دوربین تلفن همراهم از صحنه های جالب عکس می گرفتم دکتر نصرالهی تکه پرانی کردکه:شهروند خبرنگار شده ای ؟!گفتم :آره ، ولی حیف که دکتر خجسته گفت تو وبلاگتون درباره خاطره من با شجریان ننویسید و الّا رسالت خبرنگاری را خوب ایفا می کردم ،و هر دو خندیدیم..
اما شاید بهترین صحبت دراین مراسم را استادسدیفی انجام داد،مردی که مثل پدر دوستش دارم.او وقتی بعد ازاجرای موسیقی به وسیله کارمندان جدید اداره نقدوبررسی موسیقی مرکز نظارت صداوسیما پشت میکروفون قرار گرفت نکته مهمی را به همه ما یادآوری کرد و گفت:
"این کار خوبیه که کسانی که می خواهند موسیقی صداوسیما را نقد وبررسی کنند خودشان موسیقی بدانند اما یادتان باشد بهترین برنامه سازان موسیقی در رادیو وتلویزیون مثل مرحوم پیرنیا و هوشنگ ابتهاج هیچکدامشان نوازنده موسیقی نبودند بلکه موسیقی را می شناختند ومیدانستند چه موسیقی به درد رایو وتلویزیون می خورد ."
روز خوبی بود و اتفاقی خوب !
وخوبتر وقتی است که ببینیم ماحصل کار این اداره تازه تأسیس باعث بهتر شدن کیفیت موسیقی های صداوسیما شود وموسیقی فاخر سهم بیشتری از موسیقی های کم ارزش پیدا کنند.
ازهمه مهمتر :دست جناب آقای خیامی دردنکند .
از زمانیکه رئیس مرکز نظارت وارزیابی صداوسیما شده است رویکرد جدید وروبه رشدی یافته است.

علیرضا دباغ